Friday, January 28, 2005

چشمهايت را بايد ببندي تا بفهمي که دقيقا چه حسي دارد. بعد لبهايت را جمع کني و کمي هم برجسته ، درست شبيه به همان اداي بوسيدن ، بعد صورتت را آرام آرام نزديک کني. يک خنکي روشني را روي گونه هايت حس مي کني. اگر بي گدار به آب نزني و آرام آرام لبهايت را به خنکي صيقل يافته نزديک کني و شايدم گاهي چشمهايت را کمکي باز کني و ميزان فاصله ات را با آينه اندازه بگيري ، لبهايت بالاخره به سطح صاف آن مي رسد و بعد لحظه درنگ است و البته که به ميزان تخيلت دوام دارد. بعد چشمهايت را باز مي کني و تالاپي مي افتي در واقعيت تصوير صورت خودت ...اما اينقدر هم پوک يا شايدم پوچ نيست . مدتها تصوير يک بوسه روي آينه دستشويي خلق کرده اي که تخيلت را بارور مي کند.

posted by Raha @ 9:14 PM 0 Comments

Sunday, January 23, 2005

اي يقين يافته بازت نمي نهم ....

اينقدر اين جمله اين روزها توي ذهنم تکرار مي شه. چون انگار همه آرامش و شکرانه حسهايي رو که دارم رو بيان مي کنه . اين حس جادويي دوست داشتن و دوست داشته شدن و همه تخيلات و فانتزي هايش . اين حس موفقيت و بدست آوردن آنچه که مي خواهي ..حتي اگر هنوز در راه باشي ، دقيقا ... اين ديدن نزديک ترين هدف که بلندت مي کنه و در غريب ترين خيابان دنيا به رقص در مي ياره.

من خوشحالم

من يکساله که توي ذهنم دوست مي دارم، سفر مي کنم ، مکالمه مي کنم و معاشقه مي کنم .

posted by Raha @ 1:04 PM 0 Comments