Nahayat

اينجا هوا آفتابي است
اينجا دوستي نزديک است
اينجا قايق سفيد است
اينجا آب آبي است
اينجا جان جهان است
اينجا اما « هم » کم دارد
اينجا نه فقط کوير و کليد و سماور ندارد
اينجا تو را کم دارد
-------------------
همانجا روبرويش نشسته بود و حلقه حلقه موهاي خيسش را مي شمرد
« حواست کجاست؟»
و آنجا خدا لبخند را آفريد.
--------------------
بوي رازقي او را برد تا مرز قبور
بوي شمعداني تا سطح موزاييک
بوي خاک تا پيشاني مادر
بوي آب تا مرز بلوغ
بوي نسترن تا مهرماه ۵۹
بوي توت تا دلهره
بوي او تا باور تخيل
-----------------------
گاهي هم صبحها با صداي روشن بيداري بيدار مي شوي
همان که خورشيد از لايه پنجره عبور مي دهد
گاهي هم از صداي نفسي بيدار مي شوي
همان که تو را پس مي زند تا اقرار تنهايي
يک روز هم بيدار مي شوي از هيچ
-----------------------
همه خوابهايت را ننويس
آنهايي که ترا تا پرييشاني تارکوفسکي مي کشاند را بنويس
آنهايي که لحظات بي نظيرت را تکراري مي کند
بسوزان ، بميران ،
بوي دست خدا مي دهد اين يادآوري لحظات ناب از پس خوابهاي نسياني

posted by Raha @ 3:11 PM