Wednesday, December 04, 2002

عجب چيز عجيبيه اين بو !
يكي مي گفت كه بوئيدن خيلي عاشقانه تراز بوسيدن است .
قبول
اما بوئيدن چي هم مهمه . مثلا بوي غذا . مخصوصا قرمه سبزي اگر گشنه باشي و قرمه سبزي خور باشي خيلي هوس انگيز است و بوي همبرگرو سيب زميني سرخ كرده و ..
بوي بد هم داريم كه ....
يكي از بهترين بوها ( نوستالژيك هم هست ) بوي مادر بزرگ من است . بويي كه مخصوصا دركمدش را كه باز مي كرد يكهو همه اتاق رو پر مي كرد . بوي مامانم هم يه بوي خوبيه كه فقط مامانم اون بورو مي ده .
اما اين بوئيدن كه طرف مربوطه مي گفت . منظور بوئيدن معشوق بود.
يه سري بوها هست كه آدم رو ياد مهموني هاي باحال مي اندازه . مثل بوي شراب و سيگار قاطي كه مي شه .
بعضي عطرها هم آدم رو ياد يه آدمهاي خاصي مي اندازه .
از بعضي از اون آدمهاي خاص خاطره خوب داري و از بعضي خاطره بد .
من خودم گاهي مي رم عطرهاي قديمي خودم رو دوباره مي زنم و كلي ياد مثلا فلان روز و فلان جا و ....... مي افتم .
الان بعضي عطرهاي قديمي ام حتي يه قطره هم ندارند و ديگه نمي تونم بزنمشون . فقط گاهي شيشه خاليشون رو عميقا بو مي كشم و مي گم . هووووم
يه چيزي ديشب تو جلسه .... نوشتم :
" اينهمه سعي مي كني فراموش كني .
بعد وارد جايي مي شي كاملا بيگانه درجلسه اي رسمي با شرايطي رسمي
تمركز مي كني روي صورتجلسه
اما هوش تو را بويي كه هنگام ورود شنيدي مي برد. درست از كنار تو مي آيد و با بوي عرق تن بغل دستي ات قاطي مختل مي شود.
صاحب بو كنارت نشسته . بيگانه بيگانه
درست آن بويي مي آيد كه زماني بوئيده بودي و سعي كرده بودي به خاطر بسپاري .
و صاحب بو كنارت نشسته . بيگانه بيگانه
جذبه اي تورا به سمت او مي كشد .
حالم بهم مي خورد .
تصويري درذهنم نقش مي بندد. تاريكي . بو. بوئيدن و خطوط گردن .
من اين بو را با تصوير ديگري مي شناختم .
اينهمه سعي كردم كه فراموش كنم .
درست آن بوئي مي آيد كه زماني بوئيده بودم . و سعي كرده بودم به خاطر بسپارم .
دلم قيلي ويلي مي رود.مي نويسم كه تصوير پراكنده شود. نمي شود.
اما جلسه رسمي است . "

0 Comments:

Post a Comment

<< Home