روي زمين ، هر جا كه قدم مي گذاري ، پوشال ريخته .
از همين كاغذهاي رشته رشته شده .
توي كارتونها هم لابه لاي اشياء پوشال گذاشته شده.
خيالت راحت هيچ چيز نمي شكند.
حتي ديگر حرمت من كه بارها با وزن اشياء مقايسه شد .
حتي سكوت سنگين بين ما .
ديگر هيچ چيز نمي شكند .
مشتي پوشال بر مي دارم .
خم مي شوند ، له مي شوند .
همه جا از همين ها ريخته .
تمام زندگي را لابه لاي همين ها بسته بندي مي كنم .
تو را هم ميان يكي از همانها جا مي دهم .
Saturday, July 19, 2003
Previous Posts
- اين كلمه ، لغت ، واژه و يا هر چي كه دوست داري : تح...
- اصلا نمي دونم طبيعيه ؟ غير طبيعيه ؟ تكراريه ؟ تازگ...
- همينجور پررو پررو نشسته ، هرچي صفحه بالا ،پائين مي...
- بالاخره نوبت تو هم مي شه ، نوبت همه تون مي شه ! خي...
- وقتی از دومین پله می خواست برود بالا, ناگهان یک در...
- - تو مثل اينكه اصلا ........... ؟ - ! - نمي فهمي ك...
- يادت مي ياد در اوج عشق گفتيم بيا دستهامون رو بديم ...
- ببين غريبه ! ديگه اعصاب برام نذاشتي . مي خواي بري ...
- رسيدم . خيلي هم آرتيستي رسيدم . پيچ آخر را كه رد ك...
- خيلي توي پاگرد معطل نمي كني ، يك تك زنگ مي زني ، ي...
0 Comments:
Post a Comment
<< Home